Cılız Bir Işığın Aydınlattığı Tuhaf Gezegen

Gözlerini karanlıkta açtı, ufak bir ışık vardı odada farklı bir yerde olduğunu düşündü çapaklı gözleriyle kirpiklerini aralamaya çalıştı odanın içinde eşya olmadığı için sessiz ve soğuktu zaten mevsimlerden de kıştı. Ayağa kalktı ışığa doğru o ince cılız ışığa doğru yürüdü ve o küçücük anahtar deliğinden tek gözünü kısıp baktı;

O anda Kendi karamsar dünyasından uyanıp, başka bir hayatta olduğunu hissetti. Bahar gelmişti buraya fakat onun mevsiminde hala kıştı. İnsanların birbiriyle tutarsız davranışlarını izliyor, nasıl bu kadar yapmacık olabiliyorlar diye içinden geçiriyordu biraz sağ da evet tam orada çiçekler içinde mutlu mesut sohbetlerin olduğunu gördü hafif bir gülümsemeyle gözünü başka yöne çevirdi. Aynı yaşıtlar da olan iki yaşlı görünümlü genç sohbet ediyordu biraz gürültülü birazda patırtılı.

Aslında bunların hiçbir önemi yoktu, etraf çok kalabalıktı fakat herkes yalnızdı tıpkı benim gibi dedi. Çevrelerinde insan dolu olsa dahi hepsi yalnız birer yaratık,  hepiniz pis ve hepiniz aşağılıksınız diye içindeki öfkeyi kustu. Hafif bir doğrulduktan sonra küçük cılız ışığın geldiği o aptal deliği yerdeki pis peçeteyle kapattı.

İçerisi yine karanlık ve sessiz oldu  ohh be!! Sonunda kurtuldum karaktersiz insanlar diyerek den yatağına doğru yürüdü…

  Sinem Kandemir…