Tuhaf Evin de Dostcukumsu Dostcukları

 Gözlerini hafif hafif açtı, kısık gözleriyle etrafına baktı. Tuhafımsı evinden ses ve kahkahalar yankılanıyordu. Bu evde böyle gürültü ne duyuldu ne görüldü ahlaksız saygısız herifler diyerek den sinirli bir halde kalktı. Odanın kapısını araladı sigara dumanından net çıkaramıyordu fakat hatırladı en sevdiği biricik dostcukumsu dostcukları ilerledi ürkek bir tavırla masaya yaklaştı konuşmalar kahkahalar gürültüler birden kesildi o kadar huysuz ve rahatsız edici biri olmadığını düşünüyordu oysaki hatta bu kadar rahatsızlık verdiğini de düşünmüyordu. Aslında geçen Cuma hiç de böyle davranmamışlardı bugün Çarşamba ve haftanın ortası tabii cumartesi ve pazarı boş verirsem diye kafasından geçirdi. Kafasında kurdukça kurdu kurdukça hep bir eksik buldu yerine koyamadığı bir eksiklik…

Aptal insanlar deyip çekip gitti yani gidecekti de gözlerini kırpmasıyla masanın boş olduğunu fark etti. Yalnız ve kimsesizdi. Masa suskun ve haftalardan pazardı. Günler ve haftaları zaten hep karıştırırdı. Sağ ve solu karıştırdığı gibi akrep ve yelkovanı da yan yana hiç yakıştıramazdı. İnanmazsınız bazı zamanlar evde akrep ve yelkovanı takip edip hikayeler yazdığını söylerdi…

                                                     Sinem Kandemir