Cemal Süreya'dan çıktım yola Sezai Karakoç'a uğradım azıcık oradan Muazzez Akkaya'yıda es geçmeden kendi tarzımda anlattım

 Bugün ben sizlere aslında bildiğiniz bir şeyi anlatmak istiyorum belki bilmeyen vardır diye ben anlatırken etrafımdakilere ufak bir gülümsemeyle anlatıyorum hatta yaşıyorum adeta bu anlatacaklarımı hatam olursa affola ben de okudum ve araştırdığım kadarıyla biliyorum ve sizlerle paylaşmak istiyorum.

Genelde Cemal Süreyya mı Süreya mı diye konuşulduğunu görmüştüm. Hatta bazı arkadaşlarım Süreya da ki o tek Y hiç merak etmeden biz onun soyadı öyle sanıyorduk demişlikleri de vardır. Peki bu Y neden kaybolmuştur neden silinmiştir usta kalemin soy adından hadi gelin ben kendi tarzım da ufak bir anlatayım olayı sizlerinde hoşuna gideceğini ve ilginizi çekeceğini biliyorum.

                                                              ( Cemal Süreya)

Cemal Süreyya ve Sezai Karakoç üniversite döneminde aynı okulda okuyan ve çok yakın arkadaşlardır. Sınıflarında Muazzez Akkaya adında bir kız vardır. Benim tahminimce çok güzel ve alımlı bir hatun olsa gerek iki genci de etkilemeyi başarmıştır. Tabii gizliden gizliye bu aşk büyür hatta gizliden şiirler yazarlarmış sonrada birbirlerine okurlarmış tabii ki de bu sevgi büyüdükçe büyümüş yahu büyümüşte tabi bunlar genç aralarında da bir iddia almış başını gitmiş.’’ Ben elde ederim.’’ ‘’yok ben elde ederim.’’ Konuları süregelirken demişler ki hadi bakalım kim elde edecek. Eee bu kadarla bitti sanmayın. İddia sonucunda kaybeden ömür boyunca bunu taşıyacak diye konuşulmuş maddi olarak değil ama manevi olarak diye düşünülmüş belli ki neyse;  fiziksel olarak bir iz değil diye de karar kılınmış ve soy isimlerindeki harflere gelmiş…

                                                  ( Sezai Karakoç)

Cemal Süreyya kaybeder ise soyadındaki bir Y’yi çıkaracakmış.

Sezai Karakoç İse soyadındaki A harfini…

Malumunuz ve tahmininiz üzere Muazzez Akkaya Sezai Karakoç’u tercih eder. Gönül yani bu bir kızı iki kişi sever bir kişi alır diyelim bizde. Tabii cemal Süreyya iddiaya sadık kalır ve gider soyadındaki bir y atar. Olurdu mu size Cemal süraya ( Y harfi gitse dahi o benim kalbimin en güzel yerine sahip onun güzel yüreğini öpüyor saygıyla da anıyorum.)

Peki bu kadar mı Sinem'cim diyorsunuz tabii ki de hayır hemen anlatayım;

Muazzez Akkaya bir iddia sonucunda onunla çıktığını öğrenir ve çok üzülür. Zaten biraz da rahatsız olan Muazzez Akkaya okulu bırakma derecesine gelir ki bırakır evine geri döner. Sezai Karakoç bu duruma çok üzülür. ((Şu kısımda kendi yorumumu söylemek isteri;  bazen düşünüyorum ve şu sonuca varıyorum. Sonuçta evet bir iddia ama sevdi yani şiirler yazdılar keşke affetseydi ama affetseydi de kendine yediremez be insan neyse en doğrusu buydu sanırım. Okulu bırakması çok feci olmuş peki Cemal Süreya  ile olsaydı tabii ki de yine aynı sonuç olurdu neyse…))

Sezai Karakoç Muazzez Akkaya’ya bir şiir yazar MONA ROZA adında ilk akrostiş şiir niteliğindedir ve Baş Harflarini birleştirdiğimiz de göreceğiz ki Muazzez Akkaya çıkacaktır.

                                                       ( Muazzez Akkaya)

Mona Roza
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin, gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah, senin yüzünden kana batacak

Mona Roza siyah güller, ak güller

Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar

Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir deliyim
Açma pencereni perdeleri çek...

Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her zaman bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi

Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar

Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi
Ellerinden belli oluyor bir kadın
Denizin dibinde geziyor gibi
Ellerin, ellerin ve parmakların

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona

Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları

Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O masum bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni

Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım uymaz öyle her saza
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza

Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak

Altın bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki kapalı gece ve güne
Altın bilezikler o kokulu ten

Mona Roza siyah güller, ak güller
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!
Mona Roza siyah güller, ak güller

Sezai Karakoç

Ben yazarken çok heyecanlandım ve çok zevk aldım hele de resimlerini araştırırken o kadarki hepsini indirip hepsini yayınlamak istedim. Araştırırken resimleri yazılarına, şiirlerine denk geldim elimde olsa yazayım sıkılana kadar diye düşündüm ama sonra bir yazıda toplamak daha mantıklı geldi.

Yüreğinden, ellerine, düşüncelerini öptüğümün üstadı kalbimin en güzel yerindesin.

Sürç-i lisan ettiysem affola  Şiirlerle,Güzel anılarla yaşamak üzere Hoş kalın…

                                                 Sinem Kandemir...