Hayvan Sevgisi Bambaşka Birşeydir

 ''Hayvan sevgisi bambaşka bir şeydir.'' der hep babam.

Bu konu da ona çok katılmazdım,ben hayvanları uzaktan seven bir insanım hatta öyle ki aralarında ayrım bile yaptığım doğrudur.Bunun yanlış olduğunu defalarca söyleseler de bundan vazgeçmedim.Hayvanlardan çok korkuyorum daha 8 yaşındayken bir köpeğin saldırması ve okul çantamı parçalamasıyla oluştu bu korku bende ve uzun bir sürede devam etti,o kadar korkarım ki avuç içlerim terler bir köpek yanıma yaklaşınca,yolda yürürken pati seslerini duymam kalbimin çılgınlar gibi atmasına sebebiyet verir ve korkudan bacaklarım titrer,bir sokak da köpek varsa asla o yola giremem,hatta bazen randevulara geç gitmem de bu sebebiyettendir.Köpeklere yol veririm onlar önden hatta çok çok önden gitsinler ben arkada huzurluca gideyim diye düşünürüm. Bir yerde köpek görünce içimden bir tanıdık geçse de şuradan onla geçsem diye düşündüğümde doğrudur.Bunların tam aksine ne zaman dışarı çıksam illa bir köpek yanıma yaklaşır,hatta gideceğim yola kadarda beni takip eder onu görmemezlikten gelip içimden şarkılar söylerim,ama bu imkansız olur çoğu zaman çünkü dibime kadar gelir,o anda yakında ne varsa bir restaurant,çiçekçi,sahaf,eczane,marangoz,hırdavatçı hemen kendimi içeri atarım.

• Merhaba hoş geldiniz Nasıl yardımcı olabilirim.?
• Yok ben şey köpek den kaçtım da gitsin çıkacağım.

Dediğimde olmuştur.

Taki 3 sene önce lise zamanından da tanıdığım ama köpeğiyle hiç tanışmadığım bir arkadaşımla üniversiteye başladık.Aynı şehirde olduğumuzdan ve birbirimizi tanıdığımızdan sık sık Handelere gider kalırdım vize ve finallerim aslında onunla geçmiştir.Hande evde köpeğiyle yaşıyordu. Handelere gitmem için Lokumla tanışmam gerektiğini söylemişti, bir kaç gün sonra bize bir buluşma ayarladı hande.Lokumun gezme,manita tavlama saatinde beni de çağırıp lokumu sevmem gerektiğini söyledi,bu öyle tahmin ettiğiniz gibi kolay olmadı.Lokumdan yana değil ama benden yana büyük bir sorundu ama başardım.Hande elime tasmasını verdi ve gezdirmeye başladım öyle çokta korkulacak bir şey olmadığını öğrendim,artık evde benim varlığımı da kabullendi. 3 kişi yaşamaya başladık Lokum,Hande,Ben...

Lokum benim için çok ayrı bir yere sahip çünkü yıllar sonra sevdiğim tek hayvan hatta öyle ki bir çok arkadaşımdan daha samimi daha içten ne istediği belli şekerli kurabiyelere bayılıyor zararlı olan her şey onuda cezbediyor.Marmaris de evlerine gidince hemen bana ev terliği getiriyor,yanıma gelip sevdiriyor kendini bunları yaparken ondan hiç korkmuyorum hatta onu kucaklayıp eve götürmeyi bile düşünüyorum.

Babama ve Handeye  hak verdim.''Hayvan sevgisi bambaşka bir şeymiş'' bunu anladım...

Evimize çok yakın bir dere de duran 6 tane ördeği sahiplendim,hatta ailece sahiplendik.

Sürç-i lisan ettiysem affola güzel,renkli,bol hayalli ve içinizde hayvan sevgisinin hiç azalmaması dileğimle hoş kalın.

Veeee işteeee Yakışıklı  LOoooKUuuuM!!