Soğuk bir pazar gününden
yazıyorum.Sessiz sakin bir havada bembeyaz bulutların gökyüzüne
doluştuğu bir zaman diliminden.
Her zaman ki gibi beni
yalnız bırakmayan kahvem,pembe patiklerim,tekrar tekrar okuduğum
Küçük Prens kitabım var.Keşke insanlar da ihtiyaç duyduğu
zamanlar da Küçük prens gibi ''Bu Gezegeni beğenmedim başka
gezegene gidiyorum.'' diyebilseler.Kitaptan öyle bir etkilendim ki
şuanda hayal dünyasında başka gezegenlere seyahatlerim sürüyor.
Değişik düşüncelerde olduğum ve bazen kendimi farklı
hissettiğimde doğru normal sıradan şeylerden hoşlanmıyor
hatta hoşlananlara karşıda bir tuhaf duygu besliyorum.Hiç kimse
birbirine benzemez tabi ki de bununda farkındayım fakat
düşüncelerime engel olamıyorum.''İnsanlar içinde de insan
yalnız hisseder kendini'' buda böyle bir şey işte kendimi yalnız
hissediyorum.
Arkadaşlar arasında sohbet
ederken dikkat ediyorum,hatta hiç konuşmuyor onları
dinliyorum.Klasik sohbetler,insanların konuşacak konuları yok hep
aynı monoton konular mağazalar,erkek arkadaşlar,çiçekler
böcekler...
Farklı bir konu açılınca
hepsinin yüzünde 'bu ne diyo yaa' düşüncesi,yüz ifadelerinde
değişim ve hemen ellerde cep telefonları...
Soğuk bir pazar gününden
benden bu kadar sürç-i lisan ettiysem affola güzel,renkli,bol
hayalli günler hoş kalın.
0 yorum:
Yorum Gönder