AHMET ALTAN ''TEHLİKELİ MASALLAR''

                                                                                                                                       30.05.2015

Ahmet Altan ‘’Tehlikeli Masallar’’ kitabını daha önce okumadığım için üzgünlüğümü belirtmek isterim. Her zamanki Ahmet Altan işte yine yapmış yapacağını.

Her Ahmet Altan kitabından sonra hayranlığımı ve düşüncelerimi çevremdekilere anlatmaktan alıkoyamam kendimi, ve yine böyle oldu.

Son romanım diye belirttiği ve iliklerinizde hissedeceğiniz yalnızlığı ve yalnızlığını, deneyimlerini, aşkla karışan karışık duygularını, cinayetleri, engel olamadığı özgür düşüncelerini mükemmel bir edayla yazmış.

‘’Yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyebileceğim kimse olmadığı için yalnızım ben.’’demiş mesela

Nasıl da güzel demiş…

Yaşamını öyle güzel yazmış ki gözlemlerini öyle güzel betimleyip anlatmış ki tekrar tekrar aşık oldum. Tıpkı kitap da adı geçen Berrin gibi…

Berrin de kitabını okumuştu, ve aşık olmuştu yaşça büyüktü, yazar olduğunu biliyordu. Bir önceki Zübeyde ye kendisini benzetmişti. Yazara hep o kızı sordu yazar bunun hayal ürünü olduğunu anlatamadı kitabın bazı yerlerin de diğer kitabı anlatırken şaşkınlığı apaçık ortada.

Ben bunu tranvay da her sabah 7:00 de okuyup Akşam eve dönerken de her akşam 6:00 da 1 saat okuyarak 2 gün de bitirdim, ve inanın bazen yüzüm de kocaman bir gülümseme belirdi. Bazen de şaşkınlık, bazen de birer hüzün takip etti. Ardı arkası kesilmeyen karışık duygular zinciri…

Kitap bitince yüzüm düştü, dudaklarımı büzdüm içime kocaman bir fil oturdu. Tıpkı kitap da berrinin bir fil gibi yemek yediğini söylediği gibi o fil benim kalbime oturdu. Kitap bitmeseydi ama ya dedim.

Sevdayı çok sevmişti, sevda aynı duyguları hissetmiyordu ama vazgeçemiyordu da sevgilisi olduğu halde bırakamıyordu. Yazardan vazgeçmedi yeni ben öyle sandım fakat öyle değildi sevda sadece yazara acı veriyordu. Berrine inanmıştım yazar gibi bende sevdim ama o da bıraktı,  bunu hak etmemişti yazar ama gitme Seni seviyorum da diyememişti. Yazar karışıklıklar için de kalırken onlarda karışık duygularla terk etmişlerdi…

…’’bostan dolabının yanında ki; suları bana kahverengi gözüken o küçük ve eskimiş havuzdaki solgun ve kederli nilüferlere gidip bakardım çocukken, babam onların kökleri olmadığını anlatmıştı bana, neden bu çiçekleri hep bir şeylere benzetmek için kullandıklarını ancak büyüyünce anladım. Yalnızca bu çiçekler hep bir yerlere gidecekmiş gibi azade ve özgür oluyorlar, ama küçük bir havuzun içinde bir yere gitmeden yaşıyorlardı. Hayatta böyle bir şeydi benim için; hep bir yerlere gidecekmiş gibi duran, yalnız ve bir yere gitmeyen bir çiçek bütün bir hayatın özeti buydu.’’…

Kitap da bir bölümdü sadece ufak bir kısım okumanızı tavsiye ederim.

 ‘’Tanrının büyüklüğü nedenleri gizlemekte, kralların büyüklüğü onları bulmakta yatar.’’

                                                                                                              Hazreti Süleyman

Dibin notu; Bu kitabı nasıl yazı bilemiyorum. Tabii yazarları anlamak çok farklı fakat bir yazarla tanışıp sohbet etmek en çok isteklerim arasında. Ben yazarların dünyasına aşık biriyim bunu bir kere daha anladım.

Ahmet Altan   ‘’Tehlikeli Masallar’’   Can Yayınları…

Sürç-i lisan ettiysem affola, Kitabı Aşk’la okumanız dileğimle hoş kalın.

                                                                                                                    Sinem Kandemir