...
Duygularına engel olamayan biri vardı bir zamanlar öyle
ısrarcı, öyle lüzumsuz öyle doyumsuzdu ki hiçbir zaman kimse unutamadı onu.
Sevdiklerinden veya saygı duyduklarından değildi görüşmek istemeleri ama görüşmeden
de duramayan tiplerdi bunlar.
Zamanla herkes soyutladı kendini, öyle bir yalnız kaldı ki
afalladı, şaşırdı. Yalanlarla düzene soktuğu hayatının farkına daha sonra
varacaktı.
Herkesin kendisini sevdiğini düşündü, herkesin onsuz
yapamayacağını, buna rağmen herkesin arkasından konuşup yüzüne güldü. Ve
bunları yapmaya devam...
